حلقه های آستان خدا
تحفه ناب خدا
در تلاطم اختلاف ها، تحریف ها، سردرگمی ها و دشمنی ها، کشتی امت اسلام چگونه راه می یافت، اگر تو ناخدایی اش نمی کردی؟ ای باقرالعلوم آل محمد! بوستان علوم آل محمد (صلی الله علیه و آله) چه خشکیده و بی بار می ماند، اگر تو، چشمه شکافنده علوم، زلال علم خود را در آن جاری نمی کردی. فرهنگ غنی شیعه چه دست خالی بود، اگر دردانه وجود تو را در خود نداشت. درود خدا بر تو که چنین تشنگان دانستن را سیراب کردی و شیفتگان نور را روشنی بخشیدی.
چه مهربان و کریم است خدایی که تو را برای هدایت خلق برگزید و وجود تو را به امت اسلامی هدیه داد و چه کرد دست ستم انسان با این هدیه الهی و با این تحفه ناب. لعنت خدا بر آنان که آفریدگان را از این رحمت الهی محروم کردند و سلام و درود جاودانه خدا بر تو که همان خورشید امید امت اسلامی.
بوسه بر خاک بقیع
آسمان، آرزو می کند که فرود آید و بر خاک بلند بقیع بوسه زند. در نگاه آسمان، بقیعْ چه بلندمرتبه و والاست و در چشم خورشید، بقیعِ سرد و خاموشْ چه پر نور می درخشد. چه حسرتی می خورند ستاره های آسمان بر سنگ ریزه های بقیع که به پابوس بزرگواری چون تو سر می سایند. ای فرزند رسول خدا، ای سلاله علی مرتضی و ای وارث بانوی دو عالم فاطمه زهرا! بوی بهشت می دهد مزار خاموش و غریب تو و مشبّک هایش گویا حلقه های آستان خداست. سلام و درود خدا و فرشتگان او بر تو، بر اجداد طاهرینت و بر سلاله پاکت، ای پنجمین ستاره آسمان امامت!
شهادت شکافنده علم نبوی و مظهر حلم علوی امام محمد باقر (علیه السلام) تسلیت باد.
