عبد و مولا
«خیلی ها نمی توانند لفظ «برده» را تحمل کنند.بعضی ها می گویند: «لفظ برده کمی غیر محترمانه است. چون برده به کسانی گفته می شود که خرید و فروش شوند و صاحب دارند و...» باید به این افراد بگوییم که خب ما همین هستیم دیگر! مگر وقتی خدا لفظ «عبد» را در مورد بندگانش به کار می برد ، نمی دانست که این لفظ را مردم در میان خودشان به چه معنایی استعمال می‌کنند؟
آن زمان مردم وقتی می گفتند: «عبد»، همان «برده» مد نظرشان بود. خدا هم از محاورات بین مردم ، این کلمه را گرفت وگفت:«همه تان عبد من هستید.» آیا اعتراض می کنید که «این خیلی غیرمحترمانه است! ما که بنا نیست این قدر پیش خدا خرد شویم!» پس این سجده ای که به جا می آوریم چیست؟آیا ادا در می آوریم؟» (بخشی از کتاب👇)
کتاب «نگاهی به رابطه عبد و مولا» برگرفته از مباحث استاد علیرضا پناهیان با موضوع درک، رشد و آثار رابطه بنده با خداوند است.
این کتاب دارای هفت فصل «درک رابطه عبد با مولا، ثمره معرفت نفس»، «برخی آثار رابطه عبد با مولا»، «رشد رابطه عبد و مولا در گرو (امر و اطاعت)»، «عبدپروری مولا»، «چند راهکار دیگر برای رشد رابطه عبد و مولا»، «شرایط عبودیت در حدیث (عنوان بصری)» و «فهرست ها» است.
کتاب «نگاهی به رابطه عبد و مولا» به برخی سوالات نظیر «کدام معرفت و شناخت نسبت به نفس است که زمینه ساز شناخت خدا می شود؟»، «انسان زمانی که برای اربابش می دود بهتر می دود یا زمانی که برای خودش می دود؟»، «ارتباط با خدا چگونه برقرار می شود؟»، «مهمترین جلوه محبت مولا به عبد چیست؟»، «اولین راه برای اینکه حسّ پرستش در وجود انسان زنده شود چیست؟»، «ابهام چگونه عبد را تربیت می کند؟»، «چرا باید از هفت سالگی بچه ام را به نماز دعوت کنم، در حالی که هنوز خودش نمی تواند بفهمد و انتخاب کند؟»، «رابطه با مولا یعنی چه؟ یک عبد چگونه می تواند با مولای خود رابطه داشته باشد؟»، «اگر عبد با مولا رابطه داشته باشد یعنی چه حسی دارد؟» و«چرا امیرالمؤمنین(ع) این قدر در مناجات خودش از «جهنم» با خدا سخن می گفت؟»، پاسخ داده است.
بخشی دیگر از کتاب:
«برای اینکه احساس نیاز به این رابطه را در خودت کشف و بعد جنس این رابطه را لمس کنی، سعی کن تا آنجا که می‌توانی گناه نکنی؛ تعلقات خودت را ببری، کار بد نکنی، نگاه بد نکنی، بدزبانی نکنی، گوشت را کنترل کنی و... . اینها را قطع کن، کمی آرام باش، شلوغ نکن، درگیر نباش، نگران دنیا نباش، حسرت دنیا نخور، به دیگران حسادت نکن. گذشته و آینده را رها کن، به عرض و طول خودت (یعنی اطرافت) کاری نداشته باش. حریصانه برخورد نکن، حرص و جوش نخور، آرام باش و خلاصه در یک کلام آب را گِل نکن تا در زلالی آب، عمق دریای وجود خودت را ببینی که از تو چه می‌خواهد؟
مدّتی معصیت نکن تا کم‌کم نیازش را حس کنی. بعد از اینکه مدتی خودت را کنترل کردی و سراغ گناه نرفتی، کم‌کم نیاز به عبودیت و پرستش مولا در قلبت جوانه می‌زند. قدم اول ترک محرمات است، به همین دلیل امیرالمؤمنین (ع) فرموده‌اند: «اجْتِنَابُ السَّیئَاتِ أَوْلَی مِنِ اکتِسَابِ الْحَسَنَات؛ دوری از گناهان مهم‌تر از انجام حسنات و خوبی‌هاست.»
نگاهی به رابطه عبد و مولا
علیرضا پناهیان
انتشارات بیان معنوی
264 صفحه
saap.ir/@ketab_khani
